Droga Patrycjo!
To już mój drugi Booktour z udziałem Twojej książki. Niezmiernie dziękuję, że mogę poznawać Twoją twórczość.
Tytuł książki idealnie odzwierciedla charakter bohaterów. Wszyscy są zagubieni – każdy przeżywa swoją traumę. Pogubili się w swoim życiu. Dobrze, że chociaż Maciejka z Jacentym odnaleźli siebie i swoje wspólne szczęście! Jak dla mnie, jedyną pozytywną bohaterką jest Ada. Dla niej nie ma rzeczy niemożliwych. Wszędzie, we wszystkim i we wszystkich widzi pozytywy. Super ukazany wątek, jak Ada z Karoliną znalazła wspólny język, pomimo jej przypadłości. Rewelacyjny pomysł z tą akcją – „…skoro ludzie są uprzedzeni do chorób, powinniśmy nieco ich uświadomić, wyjaśnić, na czym to polega, czy jest zaraźliwe i jak obrzydliwie wygląda.” A sam Konrad? Wielu z nas jest takim Konradem. Iluż to z nas ma w sobie pokłady niezidentyfikowanej złości. Na siłę staramy się dopasować do otoczenia, udajemy kogoś, kim tak naprawdę nie jesteśmy, a przecież życie nie na tym polega. Ada i Karolina to świetne dziewczyny, naturalne i poukładane. Dodające czytelnikom otuchy i wiary, że nie wszyscy są tacy źli. Jest mnóstwo powodów, by żyć i cieszyć się tym życiem. Książka porusza wiele trudnych tematów, ale zarazem bardzo interesujących. Wspaniale było przeżyć tych kilka chwil z Twoją książką, Patrycjo. Życzę Ci kolejnych świetnych powieści. Dziękuję!